Concert For George
29 kasım 2002, bundan tam 9 yıl önce bugün royal albert hall'da george
harrison'ın ölümünün birinci yılı anısına verilmiş konserdir. bugün de ölümünün
10. yılıymış, ben de şu an öğrendim. hislendiğimi söyleyemem. aslında
yarının konusu bu ama tarih itibariyle dayanamadım...
konsere george harrison'un eşi dostu kim varsa gelmiş ve performans
sergilemiş gibi duruyor. yapımcılığını olivia harrison yapmış, müzik
direktörlüğünü de eric clapton. jeff lynne de bişi yapmış ama şimdi tam
hatırlayamıyorum.
konser önce bi hint eserleriyle başlıyor. ravi shankar ve orkestrası, kızı
anoushka shankar, bir ara jeff lynne çıkıp anoushka ile birlikte "the
ınner light"ı söylüyor. sonra ravi shankar'ın bu konser için bestelediği
"arpan" ismindeki bayıltıcı eseriyle devam ediyor.
sonra monty python çıkıyor sahneye ve önce sit on my face isimli güzide
şarkıyı söylüyor, şarkıdan sonra seyirciyi selamlıyor, sonra da orkestrayı
selamlamak için döndüğünde arkadaşların popolarıyla da tanışıyoruz. hoş bi
sahne. ardından ekipten michael palin çıkığ günün anlam ve önemine dair bir
konuşma yapıyor. özellikle geroge'un üstün özellikleri ve onun büyüklüğü
karşısında bizim ne kadar küçük kaldığımız filan gibi zırvalayışı çok komik. ve
ardından lumberjack song başlıyor. lumberjackler arasında süpriz olarak tom
hanks de var :)
sonraaaa asıl konser başlıyor, geroge's band. duyan gelmiş durumu var sahnede biraz. özellikle son parçada sanırım sahnede aynı anda 30 kişi filan var. ekip şöyle:
joe brown
eric clapton
jools holland and sam brown
jeff lynne
paul mccartney
tom petty and the heartbreakers
billy preston
ringo starr
dave bronze: bass guitar
gary brooker: keyboards
jim capaldi: drums
ray cooper: percussion
dhani harrison: guitar
jim horn: tenor sax
jim keltner: drums
katie kissoon: backing vocals
albert lee: guitar
andy fairweather-low: guitar
marc mann: guitar
tessa niles: backing vocals
tom scott: alto sax
henry spinetti: drums
chris stainton: keyboards
klaus voormann: bass
the heartbreakers
ron blair: bass guitar
mike campbell: guitar
steve ferrone: drums
benmont tench: keyboards
scott thurston: guitar/harmonica
joe brown’s band
phil capaldi: drums
neil gauntlett: guitar
dave “rico” niles: bass
sahnedeki en değişik isim ise dhani
harrison, george'un oğlu. o kadar da benziyor ki babasına, bi de
tipini de azıcık oynamışlar heralde saç maç kıyafet. konserin sonunda aslında
herkesin yaşlandığı ama sadece george'un genç kaldığı ile ilgili espriler de
yapılıyor filan falan.
konserin ses kalitesi mi diyeyim, parçaların yeni düzenlemeleri mi diyeyim,
inanılmaz bir düzeyde. eric abim konuşturmuş yeteneklerini. özgür bayılıyor
konsere ve bazen orijinallerini dinlettiğimde - ki hemen hemen hepsi geroge'un
besteleri - "anne bunu konserden dinleyelim" diyor. en sevdiklerimiz
de while my guitar gently weeps ve give me love. hatta "give me love"
özgür'ün baştan sona ezberlediği ilk şarkı olarak da tarihe geçti.
bunu da burdan şeetmek isterim. yaaa yaaa...
Yorumlar